Voorpret

In de zomer van 2016 begon het bij ons weer enorm te kriebelen. De laatste lange reis (5 maanden zuid Amerika) was alweer 5 jaar geleden. We waren het snel eens dat we allebei wel weer graag een lange tocht willen maken. Daarbij waren we het ook snel eens dat een deel van die tocht door China zou moeten gaan. Een voor ons mysterieus onbekend en daarom aantrekkelijk land. Mijn (Erik) voorkeur ging uit naar beginnen in centraal Azië, bijvoorbeeld starten in Oezbekistan en dan via Kirgizië China van oost naar west doorkruisen. Barbara had meer voorkeur voor warme landen en in het begin iets minder bergen. Zodoende kwamen we uit op Bangkok --> Beijing.

Planning

Volgens google maps is het over de weg iets meer dan 5000 km. Na bestudering van de route en de omgeving bleek echter dat om een beetje leuke route te rijden en de tijgerkloof en de blauwe bergen aan te doen we over de 8000 km heen gingen. Uit ervaring weten we dat 1500 km per maand een mooie afstand is. Dus dat betekent alternatief vervoer. Op de site van Asian way of life hadden we een paar mooie routes ontdekt die aan elkaar geknoopt kunnen worden door een paar stukjes te vliegen. Na overleg met awol rolde daar het volgende schema uit:

9 mei Barendrecht - Schiphol - Hongkong - Bangkok

11 mei - 11 juni Bangkok -  Ubon Ratchatani - Pakse (Laos) - Na Hin - Nam Phao (Vietnam) - Vinh - Hanoi 

14 juni - 26 juni Hanoi - Sapa - Honghe (China) - Kunming

20 juni - 18 juli Kunming - Dali - Zhongdian - Dali -Kunming  (rondje tijgerkloof)

20 juli Kunming - Hongkong - Kanton

21 juli - 11 augustus Kanton -Guilin - Wuzhou - Kanton (rondje blauwe bergen)

12 augustus Kanton - Beijing (vliegtuig, bus of trein)

12 - 19 augustus nog niet gepland

19 augustus Beijing - Hongkong - Schiphol - Barendrecht

Oorspronkelijk zouden we 12 augustus via Hongkong naar Beijing vliegen maar dat is visa-technisch gezien niet mogelijk. Het leukste zou zijn om met de trein te gaan 2100 km in 6 uur. Helaas is de trein pas 3 maanden van te voren te reserveren en is niet uit te vinden of de fietsen mee mogen. Dit stukje van de trip zullen we onderweg moeten regelen.

 

Werk

Eén van de vervelende dingen van een lange fietsreis is dat je een aantal maanden niet mag werken. Behalve dat je het salaris misloopt mis ik ook de afsluiting van het schooljaar, geen diploma-uitreiking, niet bij het hoogste punt van de trainingsplant, etc.. Barbara gaat vast en zeker (net als ik) haar collega's in het oogziekenhuis missen.

Voor het maken van deze reis hebben we allebei onbetaald verlof opgenomen. Zowel Barbara als ik hadden het geluk dat we dat voor elkaar konden krijgen en dat we in sectoren werken waarin dit goed is geregeld.  

Voor Barbara gold dat ze bij haar sollicitatie vorig jaar al heeft aangegeven dat dit zou gaan gebeuren. Ik ben meer honkvast en ben blij dat ik voor de derde keer in dertig jaar een langere periode er tussenuit mag.

Visa

Voor alle landen die we bezoeken hebben we visa nodig, een stempel in het paspoort waarin staat van wanneer tot wanneer je het land in mag. Voor Thailand en Laos gaat dat makkelijk, de stempel is aan de grens tegen betaling te verkrijgen. Voor Vietnam betekent het een tochtje naar het consulaat in den Haag, een uurtje of wat in de wachtkamer en € 65 p.p. aftikken. Daar krijg je dan wel een hele mooie stempel voor.

Het visum voor China is een ander verhaal. Om een chinees visum te verkrijgen moeten formulieren worden ingevuld, het chinese visacenter worden bezocht, paspoorten worden ingeleverd en dagen later worden opgehaald en dan nog is het niet zeker dat je het visum krijgt. In dit gat springen de visumbureaus. Voor een klein bemiddelingsbedrag zorgen deze voor het gewenste visum zeggen ze. Wij kwamen bij een etentje met de familie bij een chinees restaurant in gesprek met de eigenaar. Deze man bleek een consul te zijn die aardig als hij is wel een visum voor ons wilde regelen. Toen we vertelden dat we een 60 dagen visum nodig hadden kwamen we er achter dat we wel ongelooflijk veel geluk hadden dat we hem waren tegengekomen want 'de regels zijn net aangepast en 60 dagen visa worden niet meer uitgegeven aan toeristen'. Gelukkig kon de consul nog wel wat regelen. Thuisgekomen toch maar even gaan googlen en daar het selfservice visa for china website gevonden. Op deze site stonden alle formulieren en konden we een afspraak maken. Allebei zes kantjes vragen over ons, onze ouders, familie, huisdieren, etc. ingevuld, afspraak gemaakt en Barbara gewapend met paspoorten, foto's, bankafschriften en formulieren naar het visacentrum in den Haag. Dat ging eigenlijk heel goed en omdat we afspraak hadden gemaakt best vlot. Spullen ingeleverd en met stijgende spanning 5 dagen gewacht. Helaas kwam het de eerste keer niet goed, we waren te vroeg en we mogen slechts 1 keer china in en uit. Niet getreurd 2 weken wachten en dan gaat het vast wel lukken. Behalve dan natuurlijk dat we maar 1 keer China in en uit mogen en daardoor niet van Kanton baar Beijing kunnen vliegen. O ja, we hebben nog wel 2 tickets Kanton - HongKong - Beijing over dus mocht je in de buurt zijn............

Materiaal

Een fietsreis door vreemde gebieden in soms onherbergzame gebieden vraagt om goede spullen. Als fietser ben je afhankelijk van je materiaal en het vermogen om het materiaal aan de praat te kunnen houden. In de loop der jaren hebben we veel ervaring opgedaan met allerlei spullen. Onze fietsen zijn inmiddels 12 jaar oud en er zit wel slijtage op maar omdat ze zo goed voldoen moeten ze nog in ieder geval één reis mee. Dat betekent weer tiptop in orde maken. Barbara's fiets is opgeknapt door de fietsenmaker (Berkenpeis). Mijn fiets doe ik zelf, helemaal uit elkaar, alles controleren en weer helemaal in elkaar + een paar nieuwe onderdelen: band, videocamera, bel, shifter, handvatten, spatborden, remvoeringen, etc.. Bij het sleutelen ontdek ik van alles, de wielen draaien horterig (lagers?), een schroefdraad is uitgesleten waardoor bagagedrager mogelijk los kan springen (vastlijmen?), roest op rem- en versnellingskabels, etc., etc.. De fiets is ook nog voorzien van de reparaties die 2 jaar geleden nodig waren toen de fietsen half gesloopt en een dag te laat op Bali aan kwamen. Ik besluit om deze trip goed veel ijzerdraad, spanbanden en tie-raps mee te nemen en de volgende trip een nieuwe fiets.

Maak jouw eigen website met JouwWeb